به گزارش خبرنگار سینماپرس از اردیبهشت سال ۱۳۹۴ که با تصمیم خلق الساعه، سلیقه ای، غیرکارشناسی و اشتباه حجت الله ایوبی به عنوان رئیس سازمان سینمایی وقت جشنواره های ملی و جهانی فیلم فجر از یکدیگر جدا شدند اعتراضات گسترده ای از سوی برجسته ترین چهره های سینمای کشور در صنف ها و رشته های مختلف نسبت به این تصمیم غیرعقلانی صورت گرفت.

اما با همه این اتفاقات ایوبی نه تنها درصدد رفع اشتباهات خود برنیامد که حتی تصمیم گرفت جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان را نیز از یکدیگر منفک کند!؛ به نحوی که جشنواره فیلم کودک ۲ سالانه و جشنواره فیلم نوجوانان نیز ۲ سالانه برگزار شود؛ اشتباه غیرقابل تصوری که باعث شد فعالان و کارشناسان مطرح سینمای رو به اضمحلال کودک موضع جدی در قبال آن بگیرند. البته خوشبختانه یک سال پس از برگزاری این رویداد به صورت منفک شده و شکست خوردن سیاست های غلط مسئولان سینمایی کشور مجدداً این جشنواره به صورت سابق ادغام و برگزار شد. در این راستا بسیاری از اهالی سینمای کودک به صورت مکرر با سینماپرس گفتگو کردند که یکی از مهمترین گفتگوهای سینماپرس با محمدرضا هنرمند (کارگردان)، نادره ترکمانی (کارگردان و مدرس سینما)، وحید نیکخواه آزاد (تهیه کننده و کارگردان)، اسماعیل براری (کارگردان) و امیر سحرخیز (طراح جلوه های ویژه) بود. شنبه ۱۱ دی ۱۳۹۵

• بلاتکلیفی سینمای کودک و واکنش سینماگران؛

  انتقاد به عملکرد شورای راهبردی سینمای کودک/ سیستم غلط مدیریتی، تصمیمات لحظه ای، نابخردانه و غیراصولی باعث نابودی این گونه سینمایی شده است

اما علیرغم اعتراض بخش عمده ای از برجسته ترین اهالی سینما که با ارائه دلایل کارشناسی برگزاری تفکیک شده جشنواره فیلم فجر را به ضرر سینمای ایران می دانستند مسئولان سازمان سینمایی در اردیبهشت ماه ۹۵ برای دومین سال پیاپی مبادرت به برگزاری این جشنواره با سر و صدای بیشتر کردند که این بار هم نتیجه مثبتی از آن حاصل نشد و سینماگران همچنان برگزاری این گونه جشنواره را به ضرر سینمای کشور بر می شمردند.

این اتفاق در حالی بود که در اولین دوره برگزاری این رویداد عدم استقبال مخاطبان، سالن های خالی نمایش دهنده آثار سینمایی و... به شدت به چشم می خورد اما مسئولان اصرار داشتند با انجام برنامه هایی که به تعبیر بخش اعظمی از اهالی سینما تنها شبیه به یک «شو» شده بود این جشنواره را پر رونق و پر بار نشان دهند!

در اردبهشت سال ۹۵ تعدادی از اهالی برجسته سینمای کشور شامل خانم ها و آقایان: نادره ترکمانی، پروانه مرزبان، فرزاد موتمن، خسرو سینایی، عباس رافعی، ابوالفضل جلیلی و زنده یاد علی معلم از جمله سینماگرانی بودند که در این باره نظرات خود را بیان کرده و  خواسته های خود را با ما در میان گذاشتند. چهارشنبه ۸ اردیبهشت ۱۳۹۵

• «نه»ی قاطع سینماگران به جداسازی بخش های جشنواره فیلم فجر؛

  سیاست گذاری های غلط و بی تدبیری در انجام امور سینمای کشور باعث تفکیک بخش های ملی و بین الملل جشنواره شده است / آیا مدیران سینمایی همچنان بر تصمیم اشتباه خود پای می فشارند!؟

زنده یاد علی معلم تهیه کننده و منتقد باسابقه سینما در رابطه با مسأله جداسازی بخش های ملی و بین الملل جشنواره فیلم فجر از یکدیگر گفت: متأسفانه در کشور ما وضعیت به گونه ای است که جشنواره هایمان هیچ گونه استراتژی خاصی ندارند و تفکیک جشنواره فجر بدون درنظر گرفتن نظر کارشناسان و متخصصان سینما و رسانه و صنعت انجام شده است. مدیران سینمایی ثابت کرده اند که موافقت و مخالفت اهالی سینما و به ویژه کارشناسان این حوزه اصلاً برایشان اهمیتی ندارد و هر کاری را که مایل باشند انجام می دهند؛ سیستمی که امروزه سینمای ما آن را دنبال می کند به نوعی سیستم ارباب رعیتی محسوب می شود و متأسفانه مدیران سینمای کشور از دست بالا به اهالی سینما نگاه کرده و برای آن ها تصمیم گیری می کنند. دوشنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۹۵

همزمان با برگزاری سومین جشنواره جهانی فیلم فجر نیز تعدادی از چهره های سینمای کشور ضمن انتقاد از عملکرد سازمان سینمایی خواستار برگزاری همزمان بخش های ملی و بین الملل جشنواره فیلم فجر شدند و این جداسازی را به دلیل سیاست گذاری های غلط و بی تدبیری برشمردند. این هنرمندان تأکید کردند عدم توجه به هویت ایرانی و تقلید از جشنواره های خارجی، برباد دادن بودجه بیت المال و... نتایج دورهمی جشنواره جهانی شده است!

آن ها تأکید داشتند: در اردیبهشت ماه سال ۹۶ حرکت اشتباه مدیران سینمای کشور بار دیگر تکرار شد و ما شاهد برگزاری جشنواره به اصطلاح جهانی فیلم فجر بودیم؛ بسیاری از اهالی رسانه، منتقدان و حتی هنرمندان بر این باور بودند که اگر مسئولان جشنواره با بریز و بپاش های فراوان از مهمانان پذیرایی نمی کردند و کارت های غذا و... در اختیار آن ها قرار نمی دادند رسماً هیچ شخصی در پردیس سینمایی چارسو حاضر نمی شد.

طهماسب صلح جو، پوریا آذربایجانی، محمدتقی فهیم، جبار آذین، نادره ترکمانی، مرتضی علی عباس میرزایی، سیدضیاء الدین دری و عباس رافعی  ۸ سینماگری بودند که در این باره نظرات خود را بیان کرده و  خواسته های خود را با ما در میان گذاشتند. شنبه ۹ اردیبهشت ۱۳۹۶

• «نه»ی سینماگران به جداسازی بخش بین الملل جشنواره؛

  جشنواره جهانی فیلم فجر یک دورهمی اشرافی و سیاسی و بدون مانیفست/ لزوم هدف گذاری مشخص، توجه به فرهنگ بومی و جهان اسلام

در اردیهبشت ماه سال ۹۷ و همزمان با برگزاری چهارمین دوره جشنواره جهانی فیلم فجر نیز تعدادی از کارشناسان سینمای کشور ضمن انتقاد از عملکرد مسئولان خواستار برگزاری همزمان بخش های ملی و بین الملل جشنواره فیلم فجر شدند و تأکید کردند این جشنواره تنها عنوان «جهانی» را با خود به یدک می کشد و بیت المال به هدر می رود؛ این سینماگران عنوان کردند: حرمت «فجر» را با دورهمی اشرافی و بدون مانیفست تان خدشه دارد نکنید!

در چهارمین سال برگزاری این رویداد سینمایی که به زعم بسیاری از اهالی سینمای کشور به هیچ عنوان نمی توان نام و عنوان «جشنواره» به آن داد ما شاهد اعتراضات بخش اعظمی از سینماگران کشور برای برگزاری این رویداد اشرافی که همواره به صورت گعده ای و با حضور تعدادی از نزدیکان و آشنایان دبیر جشنواره، رئیس سازمان سینمایی و... برگزار می شود بودیم به نحوی که برخی از اهالی سینما تأکید کردند: امیدواریم با برخوردی قاطع و جدی جلوی عملکرد ۳-۴ نفری که چند سالی است به عنوان دست اندکاران اصلی این رویداد جیب های گشادی برای خودشان دوخته اند گرفته شود. در همین رابطه با ۷ تن از سینماگران و کارشناسان سینمای کشور خانم ها: سحر صباغ سرشت و روح انگیز شمس و آقایان: سعید مستغاثی، حسین مسافرآستانه، عباس رافعی، سامان سالور و ابراهیم وحید زاده گفتگو کردیم. یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۳۹۷

• سینماگران و جشنواره جهانی فیلم فجر؛

  از انتقاد به تفکیک بی هویت بخش جهانی تا لزوم توجه به فیلمسازان ضد استکبار، آزادی خواه و مستقل/ حرمت «فجر» را با دورهمی اشرافی و بدون مانیفست خدشه دارد نکنید!

سحر صباغ سرشت در این راستا به سینماپرس گفت: جشنواره جهانی فجر را اصلاً قبول ندارم و معتقدم این تنها یک عنوانی است که این رویداد سینمایی با خود به یدک می کشد؛ کجای این جشنواره جهانی است؟ جشنواره جهانی فیلم فجر زمانی می تواند ادعای جهانی بودن داشته باشد که فیلمسازان و تهیه کنندگان و بازیگران برجسته دنیا را دعوت کند و آن ها هم دعوت مسئولان این جشنواره را پذیرفته و در این رویداد حضور پیدا کنند اما متأسفانه این اتفاق تاکنون رخ نداده است. از سوی دیگر همه فیلمسازان کشور باید بتوانند به صورت آزادانه در این جشنواره حضور داشته باشند و با خارجی ها از نزدیک نشست و برخاست و تعامل داشته باشند نه اینکه فیلمسازان به ۲ دسته خودی و غیرخودی تقسیم شوند و غیرخودی ها نتوانند در این رویداد حضور داشته باشند!

اما پس از برگزاری «شوی جهانی فجر» در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۷  تعداد کثیری از انجمن ها و کانون های مختلف سینمایی، از جمله اتحادیه تهیه کنندگان، کانون کارگردانان، انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران و... مبنی بر ادغام مجدد جشنواره های ملی و جهانی فیلم فجر با یکدیگر و عدم تصمیم گیری های غلط و خلق الساعه که به ضرر سینمای کشور تمام می شود شدند.

سینماپرس در همین راستا نیز با منوچهر مصیری، رهبر قنبری، سیدضیاء الدین دری، جواد مزدآبادی، عبدالله علیخانی، منصور لشگری قوچانی و شاهپور شهبازی به گفتگو نشست.

• سازمان سینمایی و اصرار بر تصمیم های غلط؛

  از هدر دادن بودجه محدود سینما تا کمرنگ کردن آرمان های انقلاب/ چرا سازمان سینمایی بر اجرای تصیم غلط تفکیک جشنواره ملی و جهانی فجر اصرار دارد؟!

رهبر قنبری کارگردان سینما در پی درخواست تعداد کثیری از اهالی سینمای کشور در انجمن ها و کانون های مختلف مبنی بر ادغام مجدد جشنواره های ملی و جهانی فیلم فجر با یکدیگر و عدم تصمیم گیری های غلط و خلق الساعه که به ضرر سینمای کشور تمام می شود گفت: مسئولان جشنواره جهانی این مهمانی را ترتیب می دهند تا در طول سال بتوانند به خارج از کشور سفر کنند و این دورهمی جهانی به جز همین مسأله هیچ دستاورد دیگری نه برای مسئولان برگزارکننده آن دارد و نه سینمای ایران! این جشنواره جز «شو» هیچ چیز دیگری نیست! به عنوان مثال همین بازار جشنواره به چه دردی می خورد؟ برای چه این همه خرج برای تهیه و تدارک غرفه های آن می شود؟ چرا مسئولان جشنواره آمار نمی دهند که چند فیلم در بازار این رویداد فروخته شده است؟ آیا اصلا خارجی ها علاقه ای برای خریداری فیلم های ما دارند یا اینکه می آیند در ایران تفریح می کنند و می روند؟ شنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۷

********************************

این گفتگوها تنها بخشی از اظهارات اهالی برجسته سینمای کشور بر ضد «شو و دورهمی جشنواره جهانی فیلم فجر» بود! با یک حساب سرانگشتی می توان به این نتیجه رسید که با احتساب انجمن ها، صنوف و نهادهایی که خواستار برچیده شدن جشنواره جهانی فیلم فجر شده اند حداقل بیش از نیمی از اهالی سینمای کشور با برگزاری این «شو» مخالف هستند.

حال باید منتظر ماند و دید مسئولان فعلی سازمان سینمایی در این راستا عقلانی تصمیم خواهند گرفت و بساط و نان دانی برخی آقایان را جمع خواهند کرد یا خیر!؟ باید منتظر باشیم و ببنیم که حیدریان از این آزمون مهم سربلند بیرون خواهد آمد؟